Μερικές φορές, στην αρχή, φαίνεται ότι όλα είναι σκοτεινά και βροχερά και ότι δεν θα δούμε ποτέ το φως στην άκρη του τούνελ. Εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας και υποχωρούμε στη γωνιά της μοναξιάς μας, που μας δίνει μια φανταστική αίσθηση ασφάλειας.
Όμως, μόλις το χορτάσαμε και όταν νομίζουμε ότι τελείωσε, ένα φως εμφανίζεται κάπου μακριά και μας δίνει ελπίδα. Είναι η στιγμή που αλλάζει τα πάντα και εκείνη μετά την οποία η ζωή δεν είναι πια η ίδια.
Η ιστορία που πρόκειται να διαβάσετε είναι η καλύτερη μαρτυρία γι’ αυτό – πρόκειται για μια μικρή ζωή που ήταν στο σκοτάδι και τελικά έχασε την ελπίδα του φωτός. Όμως, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, η πιο δυνατή λάμψη εμφανίστηκε με τη μορφή καλών ψυχών που δεν επέτρεψαν ποτέ ξανά σε αυτό το σκοτάδι να επικρατήσει.
Δεν μπορούσα να την αφήσω
Όταν έφυγαν από την παρέα τους, αυτοί οι άνθρωποι παρατήρησαν κάτι μικροσκοπικό να τρέμει μόνο του στη γωνία του κτιρίου. Αφού πλησίασαν, κατάλαβαν ότι ήταν ένα χαριτωμένο σκυλάκι . Ήταν παγωμένη από έναν κρύο αέρα και η γούνα της ήταν βρεγμένη από μια δυνατή βροχή.
Οι καρδιές τους ράγισαν από αυτό το θέαμα και έτσι αποφάσισαν αμέσως να τη βοηθήσουν. Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη της, αλλά τελικά τα κατάφεραν και τους ακολούθησε μέχρι την αποθήκη της εταιρείας.
Εκεί της έδωσαν φαγητό για να ανακτήσει την ενέργειά της. Όταν ικανοποίησε την πείνα της, ένας από τους διασώστες την πήρε στην αγκαλιά του και την έφερε στο αυτοκίνητο. Ενώ οδηγούσαν στην κτηνιατρική κλινική, ήταν ακόμα φοβισμένη, αλλά έβλεπαν μια λάμψη ελπίδας στα μάτια της .
Μόλις ήρθαν, μια καλόκαρδη νοσοκόμα την πήρε μέσα. Την παρηγόρησε και την ενθάρρυνε ώστε η εξέταση να πάει όσο το δυνατόν πιο ομαλά.
Όταν τελικά έφτασε ο γιατρός, παρατήρησε αμέσως μικρές πληγές κάτω από το βρεγμένο δέρμα της . Ωστόσο, δεν μπορούσε να δώσει ακριβή διάγνωση γιατί τα μαλλιά της ήταν βρώμικα και πυκνά.
Έτσι, πρώτα την έλουσε καλά και μετά στέγνωσε τα μαλλιά της. Όλο αυτό το διάστημα, ήταν καλό κορίτσι και δεν δημιουργούσε προβλήματα, οπότε όλα τελείωσαν πολύ γρήγορα. Ευτυχώς, ο γιατρός δεν εντόπισε σοβαρά τραύματα εκτός από μερικά μικρότερα.
Της έδωσε αμέσως τα απαραίτητα φάρμακα και μετά από λίγα μόνο λεπτά, αυτό το γενναίο κορίτσι ένιωθε ήδη πολύ καλύτερα.
Δεδομένου ότι το σκυλάκι δεν είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, δεν χρειαζόταν να μείνει άλλο στο νοσοκομείο. Ο κτηνίατρος έδωσε μόνο στους διασώστες της τις απαραίτητες συμβουλές για το πώς να τη φροντίσουν και την κατάλληλη διατροφή που θα τη βοηθούσε να αισθανθεί καλύτερα και να αναρρώσει σύντομα.
Νωρίτερα από το αναμενόμενο, αυτό το κορίτσι κατευθυνόταν προς το σπίτι και, στο δρόμο προς τα εκεί, δεν έβγαλε το χαμόγελο από το πρόσωπό της. Οι διασώστες της ήταν πολύ χαρούμενοι που την είδαν έτσι καθώς η ευτυχία της ήταν ένα πραγματικό βάλσαμο για τις ψυχές τους.
Αφού πέρασε οκτώ ημέρες ξεκούρασης και ανάρρωσης στο σπίτι, οι σωτήρες της τελικά την έβγαλαν έξω για βόλτα. Σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν πόση ευτυχία θα της έφερνε.
Δεν σταμάτησε να κουνάει την ουρά της και ο ήλιος είχε μια ιδιαίτερη λάμψη στα μάτια της. Κανένας περαστικός δεν μπορούσε να αντισταθεί στη μεταδοτική θετική της ενέργεια, κι έτσι όλοι σταματούσαν για να τη χαϊδέψουν.
Όλα αυτά τροφοδότησαν την ψυχή της και την ώθησαν ασταμάτητα στην πλήρη ανάκαμψη, τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά. Μετά από δύο εβδομάδες, αυτό τελικά συνέβη και αυτό το σκυλάκι δεν είχε πλέον ούτε μια πληγή στο σώμα ή στην ψυχή του .
Ήταν μόνο μια ευτυχισμένη στιγμή μακριά από τις πύλες του παραδείσου, και μάλλον δεν μπορούσε να ονειρευτεί ότι θα ερχόταν τόσο σύντομα.
Χαρούμενο τέλος
Μέσα από όλες αυτές τις χαρούμενες στιγμές που πέρασαν με το σκυλάκι τους, αλλά και τις δύσκολες, οι σωτήρες της δέθηκαν βαθιά μαζί της. Συνήθισαν τόσο το χαμόγελό της και τη θετική της ενέργεια που δεν μπορούσαν πλέον να φανταστούν τη ζωή χωρίς αυτήν.
Μετά από ένα μήνα που έμεινε μαζί τους, αποφάσισαν να εκπληρώσουν τη μεγαλύτερη επιθυμία της – έγινε πλήρες μέλος της οικογένειάς τους . Είναι δύσκολο να πει κανείς ποιος ήταν πιο ευτυχισμένος, αλλά το σίγουρο είναι ότι η ζωή τους δεν ήταν ποτέ η ίδια από εκείνη τη στιγμή.
Αυτό το χαριτωμένο κουταβάκι έκανε την κάθε του μέρα πιο όμορφη και άξια ζωής με την ίδια του την εμφάνιση. Σε αντάλλαγμα της παρείχαν ό,τι χρειαζόταν. Είχε στέγη πάνω από το κεφάλι της και ό,τι φαγητό ήθελε.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι ότι πήρε την αγάπη και την ελπίδα που έλειπε σε εκείνες τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της. Είναι αυτό που την έσωσε από το σκοτάδι και της έδωσε τη δύναμη να φτάσει στους ουρανούς.
Ευτυχώς, οι ουρανοί λάμπουν περισσότερο.
