Ο Ερμής είναι ένα αμερικάνικο μπουλντόγκ που εξαφανίστηκε από το σπίτι του στο Παλέρμο το 2019. Ο σύντροφός του ο Σαλβατόρε τον έψαχνε ακούραστα για τρία χρόνια, προτού τον αναγνωρίσει σε μια φωτογραφία στο Facebook που κοινοποίησε η Βερόνα. Ο Ερμής είναι ένα αμερικανικό μπουλντόγκ που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από το σπίτι του στο Παλέρμο το 2019, ο έμπιστος σύντροφος του Σαλβατόρε που τον έψαχνε ακούραστα για τρία χρόνια πριν τον αναγνωρίσει σε μια φωτογραφία στο Facebook που μοιράστηκε η Βερόνα.
Αυτή είναι μια απίστευτη ιστορία: αυτός που έκανε δυνατή μια επανένωση, μετά από τρία χρόνια , μεταξύ ενός συντρόφου κατοικίδιου που δεν έχασε ποτέ την ελπίδα να βρει τον καλύτερό του φίλο, ένα τετράποδο σκυλί του οποίου τα ίχνη είχαν χαθεί και ένα σκυλί που υπέφερε από την απόσταση από τα αγαπημένα του πρόσωπα.
«Δεν είχα ξαναδεί κάτι τόσο όμορφο εδώ και είκοσι χρόνια εθελοντισμού. Έζησα τη στιγμή της συνάντησης με δάκρυα στα μάτια », ξεκινάει έτσι η ιστορία του Νικόλα που είναι βασικός πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία, δεδομένου ότι αν δεν είχε δημιουργήσει μια ανάρτηση στο Facebook, μεταξύ άλλων με στόχο την πιθανή υιοθέτηση του Ο Ερμής, αυτή τη στιγμή δεν θα είχε δει το θαύμα που συνέβη.
Η αρχή λαμβάνει χώρα στο Παλέρμο όταν, κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου πρωινού του φθινοπώρου του 2019, ο Σαλβατόρε φεύγει από το σπίτι για να πάει στο πλησιέστερο κατάστημα για να αγοράσει ψωμί και, όταν επιστρέψει, δεν βρίσκει πλέον την ουρά του να κουνάει ο φίλος με τον οποίο μοιράστηκε τις χαρές και τις λύπες μιας ζωής. Μέσα σε λίγα μόνο λεπτά, δύο ζωές ανατρέπονται: αυτή του συντρόφου που θα αρχίσει ασταμάτητα να ερευνά και να αναζητά τον έμπιστο φίλο του σαρώνοντας κάθε γειτονιά της πόλης και κυρίως την περιοχή όπου ζούσε με τον Ερμή, έναν σκύλο. του οποίου οι στοργές, τα σημεία αναφοράς και οι συνήθειες θα κλέψουν τη ζωή για τρία χρόνια.
Ο Ερμής ζούσε πάντα στο σπίτι και, όπως κάθε άνθρωπος και ζώο που μοιράζεται τους ίδιους χώρους και τον ίδιο χρόνο με την οικογένειά του, γνώριζε τις ώρες εξόδου και επιστροφής του Salvatore, ο οποίος, επιπλέον, είχε λάβει όλες τις προφυλάξεις για να εξασφαλίσει ότι κανένας από τα ζώα του μπορούσαν να επιχειρήσουν να δραπετεύσουν: το σπίτι από το οποίο εξαφανίστηκε ο σκύλος βρισκόταν στην πραγματικότητα σε έναν μικρό, περιφραγμένο και ασφαλή κήπο.
Η αναφορά της εξαφάνισής του στις αρχές ήταν άμεση και ο Σαλβατόρε, οι συγγενείς και οι φίλοι του δεν βρήκαν ποτέ ησυχία μέχρι την ημέρα που μια ανάρτηση στο Facebook ανέτρεψε πολλές ζωές ξανά , ανοίγοντας παλιές πληγές και αναζωπυρώνοντας νέες ελπίδες.
Πού βρισκόταν ο Ερμής τα τρία χρόνια απουσίας από το σπίτι, τι είδε και πάνω απ’ όλα παρέα με όσους έζησε δεν είναι γνωστό σήμερα: ο σκύλος βρέθηκε χρόνια αργότερα σε μια πόλη 21 χλμ. μακριά από το Παλέρμο , στη μέση ενός δρόμου και κάτω από μια καταιγίδα από έναν εθελοντή που, βλέποντάς τον να χάνεται και να μπερδεύεται, τον πήγε σε έναν ξενώνα με την ελπίδα να εντοπίσει κάποιον άνθρωπο σύντροφο ή να του βρει ένα διαφορετικό κατάλυμα.
Ο ρόλος του εθελοντή του Giacalone είναι καθοριστικός σε αυτή την ιστορία: στην πραγματικότητα η γυναίκα φρόντισε να ελέγξει, ως πρώτο βήμα, την παρουσία του μικροτσίπ και, κατά τη διάρκεια αυτού του ελέγχου, παρατήρησε ότι ο σκύλος είχε μια πληγή στον λαιμό του , ακριβώς στο την περιοχή όπου συνήθως οι κτηνίατροι εφαρμόζουν την ηλεκτρονική συσκευή. Ένα διφορούμενο σημάδι που έγινε βέβαιο όταν, τρία χρόνια αργότερα, ο Σαλβατόρε επιβεβαίωσε, παρέχοντας τα έγγραφα, την τακτική εγγραφή του σκύλου του στο μητρώο σκύλων και, κατά συνέπεια, την πραγματική παρουσία του μικροτσίπ το οποίο σίγουρα θα είχε εξαχθεί βίαια από αυτούς που κρατούσαν παράνομα το ζώο όλο αυτό το διάστημα.
Ο Ερμής έμεινε για περισσότερο από ένα χρόνο σε έναν ιδιωτικό καταφύγιο, μέσα σε ένα κλουβί, με άλλους άτυχους συντρόφους ζώων σαν κι αυτόν, περιμένοντας κάποιον που θα μπορούσε να τον αναγνωρίσει ή αλλιώς να τον υιοθετήσει και να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία, μέχρι την ημέρα που οι δρόμοι τους ο εθελοντής Giacalone και εκείνοι του Nicola, ενός εθελοντή από το Monreale, διασταυρώθηκαν. Η γυναίκα ζήτησε βοήθεια από τον συνάδελφό της για να βρει κατάλυμα για το μπουλντόγκ και ο τροχός της τύχης, αυτή τη φορά, στράφηκε υπέρ του Ερμή.
«Μου ζήτησε βοήθεια στην προσπάθεια να βρει μια θέση για το αμερικανικό μπουλντόγκ που είχε βρει ένα χρόνο νωρίτερα – εξηγεί η Nicola – Δεν είμαι πολύ εξοικειωμένη με τη χρήση των social media, ενώ είμαι «περισσότερο γνωστή» από αυτό το σημείο συμφώνησα να τη βοηθήσω , δημιούργησα μια ανάρτηση ανεβάζοντας μια φωτογραφία του σκύλου, περιγράφοντας την ιστορία του και εισάγοντας τον αριθμό τηλεφώνου μου.”
Από το μοίρασμα της ανάρτησης της Nicola και μετά υπήρξε μια σειρά συναισθημάτων που μόνο όσοι βρίσκονται, δυστυχώς, να βιώνουν μια κατάσταση αναγκαστικού αποχωρισμού από το ζώο σύντροφό τους μπορούν να καταλάβουν.
Η ανάρτηση της Nicola έχει εκατοντάδες προβολές μέχρι σήμερα και μία από αυτές έφτασε στη Βερόνα στον τοίχο του Facebook ενός χρήστη που μοιράστηκε εκ νέου την ιστορία του σκύλου που βρέθηκε κάτω από μια καταιγίδα στο Giacalone: ήταν ένα κλικ από τη βόρεια Ιταλία, επομένως, για να φέρει η εικόνα του Ερμή και τα μάτια του που εκλιπαρούν για βοήθεια στην οθόνη του κινητού του Σαλβατόρε.
Παλέρμο, Τζιακαλόνε, Βερόνα και πάλι Παλέρμο: Η φωτογραφία του Ερμή έκανε το γύρο της Ιταλίας και, σε λίγες μέρες, έφτασε στο σωστό προφίλ, στη διεύθυνση URL του συντρόφου του που δεν περίμενε ποτέ ένα τέτοιο εύρημα.
«Λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση της ανάρτησης επικοινώνησε μαζί μου κάποιος Σαλβατόρε ο οποίος μου εξήγησε ότι ήταν ο υπεύθυνος επικοινωνίας για το American Bulldog. Τα πρώτα δευτερόλεπτα σκέφτηκα ότι μπορεί να ήταν μια πλασματική αναφορά από κάποιον που ήθελε να πάρει ένα καθαρόαιμο σκυλί και έτσι, χωρίς να πιστεύω ότι αυτή θα μπορούσε να είναι η αλήθεια, άρχισα να κάνω ερωτήσεις και να ρωτάω αν είχε μια φωτογραφία για να τη συγκρίνω. Ο σκύλος του Giacalone – συνεχίζει η Nicola – Όταν είδα τη φωτογραφία δεν πίστευα στα μάτια μου : κάθε τρίχα, κάθε λεκές, κάθε νόημα ήταν πανομοιότυπο με το μεγάλο σκυλί στην ανάρτησή μου».
Στιγμές δυσπιστίας, ανάμεικτες με ευτυχία και αμέτρητες αμφιβολίες, τις οποίες ακολούθησε ένα ντροπαλό «Θα μπορούσα να τον ξαναδώ παρακαλώ; Μου λείπει τόσο πολύ» από τον Σαλβατόρε στην Νίκολα, που δεν μπορούσε να μην δεχτεί.
Στο μεταξύ, η θέση, εκτός από το ότι έφτασε στο Σαλβατόρε, είχε φτάσει και σε μια ένωση για τα δικαιώματα των ζώων στο βορρά, η οποία είχε προσφερθεί να αναλάβει την κατάσταση του Ερμή, προσφέροντας φιλοξενία σε ένα από τα καταφύγιά τους όπου συχνάζουν πολλά άτομα και επομένως με περισσότερες δυνατότητες υιοθεσίας για το ζώο. Όλα ήταν έτοιμα, συμπεριλαμβανομένης της σκυταλοδρομίας, και ο Ερμής έπρεπε να είχε φύγει για μια άλλη ζωή στις 15 Νοεμβρίου, αλλά για καλή του τύχη η συνάντηση με τη συνηθισμένη οικογένειά του έγινε στις 13.
«Δεν μπορώ να εξηγήσω το συναίσθημα εκείνης της στιγμής. Το σκυλί φαινόταν τρελό . Όταν είδε τον Σαλβατόρε, σταμάτησε ακίνητος για λίγες στιγμές και μετά όρμησέ προς το μέρος του, άρχισε να βουρκώνει και κυριολεκτικά να χοροπηδά από χαρά – συνεχίζει η Νίκολα – Οι αναμνήσεις μου θολώνουν από δάκρυα, δεν μπορούσα πια να δω τη σκηνή καθαρά γιατί έκλαψα σαν μωρό. Είδα έναν άντρα να γονατίζει μπροστά σε έναν σκύλο, να του αρπάζει το κεφάλι και να τον κρατάει σε μια συγκινητική αγκαλιά. Είδα έναν σκύλο να πετάει ένα μέτρο από το έδαφος και με συγκίνηση να πετάει τον άνθρωπο φίλο του κάτω, κάνοντας ατελείωτες γιορτές για αυτόν».
Αυτό που φαινόταν σαν το πιο άσχημο κεφάλαιο στην ιστορία ενός χαμένου σκύλου μετατράπηκε, μέσα σε λίγες μέρες και χάρη στο έργο και των δύο εθελοντών, σε ένα θαύμα που περιέλαβε και αναστάτωσε πολλές ζωές .
«Ο Σαλβατόρε δίστασε να δημοσιοποιήσει αυτήν την ιστορία, αλλά πιστεύω ότι είναι καθήκον μου τουλάχιστον να πω σε όλους για το ευτυχές τέλος που είχε, με στόχο να δώσω ελπίδα σε όποιον έχει χάσει ένα ζώο για αρκετό καιρό και κυρίως να υπογραμμίσει ότι οι κλοπές και οι απαγωγές σκύλων είναι δυστυχώς συχνά αυξανόμενα φαινόμενα – καταλήγει η Nicola – Θα ήθελα οι άνθρωποι να μάθουν τι κρύβεται πίσω από το έργο των εθελοντών: η συνάντηση μεταξύ Ερμή και Salvatore ήταν δυνατή μόνο χάρη στην κυρία Giacalone που δεν προσποιήθηκε ότι δεν είδε ένα χαμένο σκυλί στη μέση του δρόμου και ευχαριστώ σε εμένα και σε πολλούς που μοιράζονται τις εκκλήσεις στα social media. Αυτή είναι μια περίπτωση του πώς η τεχνολογία μπορεί να γίνει φίλος μας».
Ο Σαλβατόρε και ο Ερμής επανενώθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες και ξαναζούσαν την καθημερινή ζωή και την κανονικότητα από την οποία στερήθηκαν για πολύ, πάρα πολύ καιρό. Σε αυτά τα τρία χρόνια η ζωή του καθενός από αυτούς έχει πάρει διαφορετικούς δρόμους , έχουν υποστεί ριζικές αλλαγές λόγω του αναγκαστικού χωρισμού, αλλά ένα πράγμα δεν άλλαξε: η αγάπη και η αμοιβαία στοργή, που παρακολούθησε η Nicola και δόθηκε στους αναγνώστες .
