Ήταν έτοιμοι να παντρευτούν. Έμειναν εννέα μέρες μέχρι τη γλυκιά στιγμή. Κάποιος όμως αποφάσισε να μετατρέψει αυτές τις μέρες αναμονής σε κάτι ξεχωριστό. Αυτή είναι η ιστορία της Alyssa και του Logan, από το Τέξας, και στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου συνάντησαν έναν σκύλο που τους άλλαξε τη ζωή: «Η Campbell ταρακούνησε τον κόσμο μας».
Όλα ξεκίνησαν όταν η Alyssa επέστρεφε από το γυμναστήριο και απολάμβανε έναν καφέ. Ξαφνικά την προσοχή της τράβηξε ένας σκύλος που προσπαθούσε να διασχίσει επτά ή οκτώ λωρίδες ενός πολυσύχναστου δρόμου: «Παρατήρησα αμέσως ότι ο σκύλος φαινόταν να κουτσαίνει και συνειδητοποίησα ότι ήταν σαφώς ήδη τραυματισμένος . “Μετά από λίγη προσπάθεια κατάφερα να τον σπρώξω στο πίσω μέρος ενός εμπορικού κέντρου και κάθισα στο πάτωμα για να τον πείσω να έρθει κοντά μου. Χρειάστηκαν αρκετά λεπτά, αλλά τελικά κούτσαινε και σωριάστηκε στην αγκαλιά μου».
Η Αλίσα με τον Λόγκαν, τον άντρα που θα παντρευόταν εννέα μέρες αργότερα, αποφασίζουν να πάνε τον σκύλο στον κτηνίατρο ελπίζοντας ότι είχε μια οικογένεια που τον αναζητούσε. Όμως ο σκύλος δεν είχε μικροτσίπ, δεν είχε κολάρο και δεν στειρώθηκε» εξηγεί η γυναίκα. Όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, η Αλίσα αρχίζει να δημοσιεύει τη φωτογραφία του τετράποδου φίλου σε διάφορα social Ομάδες με την ελπίδα να τον βοηθήσουν να βρει το σπίτι του, αλλά αντί να λάβουν αυτές τις πληροφορίες, μαθαίνουν ότι το σκυλί πιθανότατα είχε εγκαταλειφθεί στην περιοχή όπου τον βρήκε.
Υπήρχε όμως κάτι πολύ πιο επείγον: το τραυματισμένο πόδι έπρεπε να χειρουργηθεί το συντομότερο δυνατό γιατί, σύμφωνα με τον κτηνίατρο, ο σκύλος κινδύνευε να μην μπορέσει να περπατήσει ξανά. Με τον γάμο προ των πυλών, η στιγμή δεν ήταν εύκολη για το ζευγάρι, αλλά οι δυο τους δεν είχαν καμία αμφιβολία: αν και πολύ ακριβό, η επέμβαση έγινε και χάρη σε έναν διαδικτυακό έρανο και μια μη κερδοσκοπική ένωση μέρος των εξόδων ήταν καλυπτόμενες από δωρεές.
“Αισθανθήκαμε τόσο συνδεδεμένοι μαζί του εκείνη την πρώτη εβδομάδα – λέει η Alyssa -. Ήταν σαν το τέλειο σκυλί των ονείρων για το οποίο πάντα μιλούσαμε να είχε μόλις πέσει στην αγκαλιά μας.” Μήνες αργότερα, ο Κάμπελ, όπως τον αποκαλούσαν, έχει θεραπευθεί πλήρως, με την άρθρωση τώρα είναι συγχωνευμένη και υποστηρίζεται από μια μεταλλική πλάκα: «Ο Κάμπελ δεν μπορεί πλέον να λυγίσει αυτό το πόδι στην άρθρωση όπως κάνουν οι κανονικοί σκύλοι, ωστόσο, έχει προσαρμοστεί τόσο καλά και αυτό δεν τον συγκρατεί ούτε τον εμποδίζει καθόλου. Μπορεί να τρέξει, να πηδήξει, να παίξει, να φέρει και να κάνει όλα όσα κάνουν τα σκυλάκια».
Η πληγή στο πόδι έχει επουλωθεί, άλλες που δεν φαίνονται δεν έχουν περάσει ακόμα: «Ο Κάμπελ έδειξε ότι φοβάται κάποια συγκεκριμένα πράγματα – συνεχίζει η Αλίσα -. Αν κρατήσω ένα παπούτσι στο χέρι μου, αμέσως σκύβει φοβισμένος. Επίσης πάντα είμαστε επιφυλακτικοί και ανήσυχοι μήπως σπάσει κάτι στο σπίτι μας».
Παρόλα αυτά, η γλυκιά και τρυφερή φύση του έβγαινε πλήρως όσο περνούσαν οι μέρες: “Ο Κάμπελ είναι πραγματικά η πιο γνήσια κυνική ψυχή που έχω γνωρίσει ποτέ: θέλει να είναι κοντά μου και στον Λόγκαν ανά πάσα στιγμή. Αγαπά τους ανθρώπους και άλλα σκυλιά. Δεν έχει γνωρίσει ακόμη έναν σκύλο που δεν του άρεσε ή δεν ήθελε να είναι φίλος. Είναι γλυκός και ευγενικός ακόμη και με τα παιδιά και τα μωρά, θέλει απλώς να αγαπά τους ανθρώπους του ανά πάσα στιγμή. Η εύρεση του Campbell έχει ταράξει τον κόσμο μας , χάλασε όλα τα σχέδιά μας και άλλαξε τη ζωή μας για πάντα, αλλά είναι επίσης ό,τι καλύτερο έχει συμβεί ποτέ σε εμάς. Είμαστε τόσο ευγνώμονες που βρήκε τον δρόμο προς εμάς.
